گروهی از پژوهشگران آزمایشگاه الکترونیک انستیتوی فناوری ماساچوست، MIT، با همکاری محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه فناوری ویِنا جزییاتی از طرح و تلاش های خود برای ساخت یک سوییچ نوری یا اپتیکال را منتشر کردند.
این سوییچ نوری را می‌توان با یک ذره منفرد فوتون کنترل کرد و این بدان معنی است که پرتوهای نور می‌توانند با یکدیگر تعامل داشته‌باشند. اهمیت پدیده مذکور در این است که فوتون‌ها در حالت عادی چنین رفتاری از خود بروز نمی‌دهند و اگر دو ذره فوتون در خلاء با هم مواجه شوند یکدیگر را نادیده می‌گیرند و از کنار هم رد می‌شوند.گروه پژوهشی فوق سوییچ نوری را با یک ترانزیستور الکترونیکی مقایسه می‌کند چون اگر این طرح به بار بنشیند، همانطور که ترانزیستورهای الکترونیکی لامپ های خلاء را از قلمرو کامپیوترها کنار گذاشته و این صنعت را متحول کردند، سوییچ‌های نوری نیز خواهند توانست چنین نقش پررنگی را ایفا کنند. سامانه پیشنهادی آن‌ها مثل یک تشدیدگر یا رزونانسور نوری عمل می‌کند و دارای دو آینه با قدرت بازتاب بسیار بالا است که در کنار هم یک سوییچ را تشکیل می‌دهند.ولادان وولتیک، استاد فیزیک آزمایشگاه لستر وولف دانشگاه MIT می‌گوید، اگر فقط یک آینه داشتید، تمام نور برمی‌گشت. وقتی دو آینه داشته‌باشید، چیز خیلی شگفت‌انگیزی رخ می‌دهد. چون وقتی سوییچ در وضعیت روشن باشد پرتو نور می‌تواند از هر دو آینه بگذرد و وقتی سوییچ در وضعیت خاموش باشد، شدت نور تا حدود ۸۰ درصد کاهش می‌یابد.رمز کار در نحوه استقرار آینه‌ها است چون آینه‌ها طوری کنار هم قرار می‌گیرند که فاصله‌شان از هم برابر طول موج نور باشد. پژوهشگران می‌گویند، این یافته‌های تجربی می‌تواند راه را برای عملیاتی کردن محاسبات نوری هموار کند. در محاسبه نوری، الکترون‌های یک تراشه کامپیوتری با فوتون‌ها جایگزین می‌شوند و در نتیجه کامپیوترهای نوری هم خنکتر کار می‌کنند و هم انرژی بسیار کمتری را به گرما تبدیل می‌کنند.
هنوز نظری ثبت نشده،نظر خود را ثبت کنید!